Plebania

Wikariusz · Administrator

Kuba nie wydaje Irka na policji. Trzyma się wersji, że nie widział twarzy porywacza. Nie zamierza nawet wnieść oskarżenia ponieważ, jak twierdzi, traktowano go dobrze. Policjantom trudno uwierzyć w tę wersję zdarzeń. Domyślają się, że chłopak kogoś chroni. Grzybowa w trosce o dobre imię parafii protestuje przeciwko ślubowi Joanny. Uważa, że przyjęcie komunii bez chrztu to świętokradztwo. Proboszcz przekonuje ją, że Joanna nie robiła tego umyślnie i mimo tego ""niedopatrzenia" jest dobrą chrześcijanką. Drugim problemem jaki widzi Grzybowa jest problem natury finansowej. Uważa, że Joanna powinna zapłacić za każdy przyjęty sakrament osobno. Proboszcz nie wytrzymuje i wyrzuca Grzybową z plebanii. Maja, wciąż nie znając prawdy, którą ukrywa przed nią matką, zamierza napisać na niego skargę do biskupa, że Proboszcz sprzedaje sakramenty. Teresa targana wyrzutami sumienia, że przez jej kłamstwa ksiądz może mieć kłopoty, postanawia wyznać Mai, że nie jest córką swojego ojca. I dlatego Proboszcz zgodził się na ślub ponieważ nie ma przeszkód. Maja jest załamana tym co usłyszała. Joanna ma żal do matki o to, że przez lata nie interesowała się jej życiem. Dorota poczuwa się do winy i chce naprawić ich relacje. W tym celu zaprasza córkę na wspólne zakupy. Joanna w sklepie oskarża matkę o to, że po latach rozłąki chce ją kupić. Ma do niej ogromny żal o to, że zostawiła ją z ojcem a potem nawet nie przyjechała na pogrzeb męża. Joasia nie chce żeby matka była na jej ślubie.